Terapia okupazionala haurrek eguneroko jardueretan duten autonomiari eusteaz arduratzen da, eta garatzen laguntzen die. Bizitzako lehen etapa oso garrantzitsua da burmuineko plastikotasunagatik, eta hazkuntza, heldutasuna eta garapena ditu ezaugarri. Jolasaren eta ingurunearekiko harremanaren bidez trebetasun motorrak, kognitiboak, pertzepziozkoak eta sozialak eskuratzen diren aldia da, funtsezkoak baitira haurraren autonomia lortzeko eguneroko bizitzako jardueretan.

Jokoa terapia horren funtsezko tresna bihurtzen da. Horrela, familiaren eta haurraren interesak eta motibazioak, eta haien gaitasunak eta zailtasunak kontuan hartuta, jolas motak garatzen dira, aipatutako trebetasunak indartzeko moduan. Gainera, jokoa egiteko behar den guztia egokitu behar da, eta, aldi berean, ergonomia egokia mantendu.

Honako arlo hauek lantzen dira diziplina honetan: eguneroko bizitzako jarduerak (higienea, garbitasuna, janzkera, elikadura.), jolasa eta hezkuntza (ikaskuntza-alterazioak, altzarien eta eskola-materialaren egokitzapena …). Idazketaren eta elikaduraren tratamendu espezifikoa egiten da. Gorputzaren eta goiko gorputz-adarren jarrera lantzen dugu, gorputz-adarraren funtzionaltasuna lortzeko zeregin horietan.

Tratamenduan zehar, honako teknika hauek erabiliz lantzen dira alderdi horiek, haur bakoitzaren ezaugarri indibidualak kontuan hartuta, eta modu konbinatuan erabil daitezke.

  • Neurogarapena: kalte neurologikoa duten haurrei zuzendutako ikuspegia. Berezko asmo eta motibazioa duten jolas eta jardueren bidez, gorputz-adarren gorputz-jarreraren kontrola eta trebetasunak landuko dira batez ere, gorputz-adarren mugimen-trebetasunak hobetzeko. Horrela, erabiltzaileen jarduerak erraztuko dituzte, haien autonomia hobetuz. Gainera, garrantzitsua da osagai kognitiboa lantzea, haurrarengan esku-hartzea globala izan dadin.
  • Integrazio sentsoriala: pertsona bati bere gorputzetik eta kanpoko mundutik jasotzen duen informazioa hartu, antolatu eta interpretatzeko aukera ematen dion prozesu konplexua. Jaiotzetiko prozesu neurobiologiko horri esker, burmuinak estimulu sentsorialak integratu eta interpreta ditzake, erantzun egokitzailea emateko.
  • Psikomotrizitatea: giza adimenaren jarduera psikikoaren eta gorputzaren mugimendu-gaitasunaren edo mugimen-funtzioaren artean ezartzen den erlazioa.

Gainera, pertsona ardatz hartuta garatzen da, eta familia agente aktibo gisa sartzen da haurraren errehabilitazioan eta garapenean. Horrela, familia ahalduntzea eta haren bizi-kalitatea hobetzea lortzen dugu.